Droom

13 November 2014 | Australië, Sorell

En dan heeft de laatste camping... Wifi. Gewoon inloggen en hup op het net. Van mijn opzet om regelmatig te berichten van mijn reis over Tasmanie is weinig terecht gekomen. Eenmaal in de binnenlanden van Tas vielen de telefoon- en internetverbingen weg. Heel soms kon ik onderweg even kort gebruik maken van wifi, net genoeg om Mary en de Australiegangers een levensbericht te sturen. Ik ben nu in Richmond, de naam doet al vermoeden een op en top Engels plaatsje in het heuvelachtige achterland van Hobart. In die stad ben ik overigens maar kort geweest; de beloofde schoonheid en gezelligheid was ver te zoeken. Drie uurtjes waren meer dan genoeg, hoewel Salamanca Place - een kade met oude pakhuizen en veel cafes - wel leuk was.
Ik heb de afgelopen twee weken een rondje Tas gemaakt. Tussen de campervan en mij is het toch goedgekomen, alleen schakelt de auto nogal stroef. Ik heb lange wandelingen gemaakt, berg op, berg af en door subtropisch oerwoud. Alleen te midden van reusachtige eucalyptusbomen en boomvarens. Je hoort vogels en en wegrennende dieren en zoniet... Absolute stilte. Gekampeerd op eenzame campings tussen de bergen of aan het strand. En af en toe kwam ik mensen tegen, niet veel maar genoeg voor een praatje over het weer en vooral over Holland. Met een paar mensen ben ik de Cradle Mountain opgelopen, bij het panoramapunt gingen zij verder en ik via een ander pad naar het meer. Veel geluk gehad, de Cradle Mountains kennen maar 15 zonnige dagen per jaar en juist die dag was het een van die dagen.
Op de vraag " Wat bracht je naar Australie" van de beheerder van de camping waar ik nu op sta kon ik alleen maar antwoorden: "Mijn droom". Ik ben mijn droom acherna gereisd en maakt me een gelukkig mens.

13 November 2014 - 09:39

Mary:

Liefje, wat een mooie slotzin! Daar gaat het om. En straks een mooie afsluiting op het 'vasteland'. Liefs Mary

13 November 2014 - 20:12

Broer:

hoi, gelukkig dat het allemaal goed gaat! Ik maakte me al een beetje ongerust, eerlijk gezegd, die stormen en dat koude weer en die lastige camper. Enfin, eind goed, al goed. Wat een droom he, wat een relaas, ik word er helemaal warm van!
Je mist de Zwarte Pieten discussie. Onze burgemeester van der Laan is vrijgesproken van de verplichting die hem eerst opgelegd was om veelkleurige Pieten (en wat al niet meer) een plekje te geven bij Sinterklaas. De Raad van State zegt dat hij daar niets mee te maken heeft, wel met de openbare orde. Maar hij mag niet in de schoenen van het S.-comite gaan staan. Oei........................
En ik ben bij de hematoloog geweest, zij was weer helemaal blij met mij, alles goed (naar omstandigheden)
En de leuken is af, nou ja nog een plankje. Daar komt meneer Murphy nog voor terug. Beatrijs weer helemaal ontspannen. Daarom gaan we vrijdag met vakantie naar Belgie voor een weekje.
IK wens je nog een fijne tijd en terug bij de mannen kun je gewoon blijven schrijven hoor!

13 November 2014 - 21:45

Els:

Je droom waarmaken dat is echt leven.. Maar thuis weer wakker worden is ook mooi!
Je hebt veel meer gezien dan Hans en ik that is for sure... Maar ik mis de dieren, enge slangen gevaarlijke red backs, vuistgrote spinnen, overstekende kangoeroes en walibis's, brutale possums en dreigende tasmanian devilvils , vleesetende kookaburra's en kleurrijke reuzeparkieten. En die luie hoogverstopte koala's. Camper schoon en jij nu klaar voor de terugvlucht. Veel lieve groeten aan de Sydneygangers en geniet ze van het toetje met Hans.
XXX
Els

18 November 2014 - 07:45

Loes:

Prachtig verhaal, Bartho. Alleen in een subtropisch oerwoud... Geniet van je laatste dagen down under. Ben je verwilderd, baard, fles whisky in je zak... Op een zachte landing, liefs Loes